«Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος» Τι συμβαίνει με αυτούς που ευεργετούμε;


«Κανένας πιο βέβαιος εχθρός από τον αχάριστο που ευεργετήθηκε» έχει πει ο Καλλίμαχος, και η φράση αυτή επιβεβαιώνεται περίτρανα μέσα στα χρόνια. Συχνά παρατηρούμε ότι άτομα που βοηθάμε και στηρίζουμε τελικά είναι αυτά που μας απογοητεύουν και στρέφονται εναντίον μας. Η ευεργεσία ξεπληρώνεται με αγνωμοσύνη.

Γιατί συμβαίνει αυτό στη κοινωνία μας;

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση! Σύμφωνα με μελέτες ψυχολογίας, αυτός που δέχεται βοήθεια η ευεργεσία σε μια δύσκολη στιγμή μόλις πατήσει στα πόδια του και ανακάμψει στρέφεται κατά του ευεργέτη του. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει ταυτίσει τον ευεργέτη του με την αδυναμία του , την ανεπάρκεια του ή με μια δύσκολη περίοδο που θέλει να αφήσει πίσω του και να ξεχάσει. Ο ευεργέτης του μετατρέπεται σε εχθρό του γιατί γνωρίζει όλες τις αδυναμίες του. Μάλιστα, η ευεργεσία θεωρείται σαν πράξη υπεροχής που κάνει αυτόν που τη δέχεται να νιώθει υποδεέστερος. Ο αχάριστος είναι ένα τοξικό είδος ανθρώπου που όχι μόνο δεν εκτιμάει τη βοήθεια που δέχθηκε αλλά ούτε καν την αναγνωρίζει. Αυτά τα άτομα δεν ικανοποιούνται με ότι κι αν του προσφέρεται γιατί πρωτίστως δεν είναι ικανοποιημένα με τον ίδιο τους τον εαυτό.

Η προσφορά θέλει διάκριση

Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε αυτό που είμαστε , να γίνουμε καχύποπτοι και σκληροί προς τον συνάνθρωπο μας. Είναι καλύτερο να λειτουργεί κάνεις σύμφωνα με τις αξίες του, με εντιμότητα και ήσυχη συνείδηση. Να θυμάστε, ότι η ικανοποιημένη συνείδηση προάγει την υγεία του σώματος και του νου. Για αυτό οι αρχαίοι φιλόσοφοι έλεγαν «αυτός που διαπράττει την αδικία και φέρεται αχάριστα είναι πάντα πιο δυστυχισμένος από αυτόν που την υφίσταται».

Επομένως , είναι σπουδαίο να προσφέρεις αλλά να προσφέρεις εκεί που αξίζει.
Γι αυτό η παροχή βοήθειας, στήριξης, η ενσυναίσθηση, η συμπόνια χρειάζονται διάκριση και όρια. Αυτά τα πολύτιμα χαρίσματα τα προσφέρουμε σε αυτούς που μπορούν να τα εκτιμήσουν. Σε άτομα που μας σέβονται, μας αγαπούν και είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αυτά που τους παρέχονται. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να χάσουμε την ανθρωπιά μας για κανέναν! Προσφέρουμε γενναιόδωρα σε ανθρώπους με ήθος και αξίες, όπως η ευγνωμοσύνη, η αγάπη, ο σεβασμός, η εντιμότητα , η αλληλεγγύη, η ευγένεια και η αξιοπρέπεια! Άλλωστε προσφέρουμε για εμάς και όχι για να μας χειροκροτήσουν οι άλλοι . Ο αλτρουισμός δεν βοηθά μόνο τους άλλους αλλά και εκείνον που τον ασκεί. Έτσι, ο γενναιόδωρος, ενάρετος και καλοπροαίρετος άνθρωπος αντιμετωπίζει τη ζωή με σθένος, δεκτικότητα και γαλήνη. Κι αυτές είναι αρετές που μας φέρνουν πιο κοντά στην κατάκτηση της ευτυχίας και της προσωπικής μας ελευθερίας!

Ας συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το κόσμο με ανθρωπιά, ας επενδύουμε στη προσωπική μας ανάπτυξη με στόχο την καλή ψυχική και σωματική υγεία και ισορροπία. Και φυσικά να μη ξεχνάμε ποτέ όσους μας βοήθησαν! Η ευγνωμοσύνη είναι σπουδαία αρετή και μοναδικό εργαλείο για την ευτυχία. Όσο για τους «αχάριστους» που συναντάμε στο δρόμο μας ας τους απομακρύνουμε από κοντά μας κι ας τους αφήσουμε να τα βγάλουν πέρα με τη συνείδηση τους!


«Πάντα να δίνεις χωρίς να θυμάσαι και πάντα να παίρνεις χωρίς να ξεχνάς.»

Bryan Tracy


Αλαφάκη Μίκα

Σχόλια